Aynı devirde, aynı ülkede,
Ayrı mekanlarda yaşadık.
Aynı gökyüzünü, aynı güneşi,
Yıldızları paylaştık...
Sevgiye öyle aç,öyle açtık ki...
Özlemlerin belki de son noktasındaydık
Bağladık sevgi pusulalarını,
Beyaz güvercinlerimize ,
Gökyüzüne bıraktık
Ulaşamadan yerine ,
Belki düştüler bir avcının eline .
Belki de ulaştı, aç yüreklerimize
Bizimki, çehresi çizilmemiş bir sevdaydı.
Seviyorum diyemedigimiz
Geliyorum,bekle diyemedigimiz
Bir hayaldi belki de,
İçimizi okşayıp geçen, bir meltem rüzgarıydı.