Yine harika bir Şermin Yaşar anlatımı. Hikayeleri gibi romanı da şahaneydi.
Çok farklı bir tarzda anlatılmış olaylar. Yazar her karaktere tek tek mikrofon vermis. Hadi bakalim sıra sende, bir de sen anlat işin aslı nedir, demiş resmen. Hatta öyle ki ölüp gitmiş kadına bile anlattırmış derdini.
Her karaktere ayrı ayrı hak verir mi bi insan. Veriyorsunuz. Hic bir şeyin dışarıdan göründüğü gibi olmadığını iliklerimize kadar hissediyoruz okudukca. Asıl sorumluyu bulamıyoruz. Herkes kendince haklı...
Kimse kimsenin neler yaşadığıni bilemez. Neler hissettiğini, nelere mecbur oldugunu. Ve birbirimizi yargilamadan dinlemeyi ögrenmedikçe de sırlarımızın altında ezilmeye mahkum olacağız.