Feuerbach..
.. sevgi kendi özünde, kendi varlığı itibariyle tanrısal olduğu için, Tanrı'ya ilişkin bir yüklemdir, ..
Aslında en içtenlikli, en hakikatli ruhsal durum olan sevgi, din kisvesine büründüğünde, kendi içinden kaynaklanan gücü yitirir, düşselleşir, çünkü dinsel sevgi sadece Tanrı rızası için insana yöneltilen bir duygudur, yani aslında insanı sadece zahiren sevmek, aslında Tanrı'yı sevmek anlamına gelir."
Ahlaki sevgi konusunda da durum aynı değil midir?
Birisi bir insanı, belli bir insanı, o insan olduğu için mi sever; yoksa ahlak ilkeleri gereği, yani insan kavramını temsil ettiği için mi?
Homo homini Deus ( insan, insanın Tanrısı ' dır ) olduğuna göre, insanı Tanrı yerine mi sever?
Feuerbach
Sayfa 79 - Kaos YayınlarıKitabı okudu
·
154 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.