L-Taaddüd-i Zevcât (Poligami, Çok Kadınla Evlilik)
Tarihte poligami, hemen her cemiyette mevcut olmuş ve evlenilecek kadınların sayısı cihetinden bir sınırlama getirilmemiştir. Eski İran, Çin, Brehmen hukukunda ve Bâbil'de Hâmurâbi Kanunu'nda poligami kabul edilmişti. Roma hukukunda evli olmaksızın çok sayıda kadınla birlikte yaşamak câiz görülmüştür. Yahudi ve Kilise hukukunda da poligami hiçbir sınırlama olmaksızın meşru idi. Nitekim Tevrat ve İncil'de buna dair müteaddid âyet ve kıssalar vardır. Poligami, boşanma ve papazların evliliği, sonradan Katolik kilisesi tarafından yasaklanmışsa da, poligami bilhassa zengin ve asil Hristiyanlar arasında fiilen devam etmiştir.
İslâmiyet'ten önce Arabistan'da evlenilecek kadınların sayısı ile alakalı bir tahdit yoktu. İslâm hukuku, bir erkeğin evlenebileceği kadın sayısını dört hür kadınla sınırlandırmıştır. Kur'an-ı kerîm âyetiyle (Nisâ: 3) meşru kılınan bu husus, bir vecibe değil, bir izindir ve kullanılması da şarta bağlanmıştır. Bu da evlendiği kadınların hepsine karşı evlilik mükellefiyetlerini âdil biçimde yerine getirebilme kudretini hâiz bulunmaktır. Bunun zorluğu aşikar olduğundan, Kur'an-ı kerîm tek kadınla yetinmeyi tavsiye eder. Nitekim Hazret-i Peygamber elli yaşına kadar tek bir kadınla evli kalmış; onun vefatından sonra bir takım dinî, sosyal ve siyasî mecburiyetler sebebiyle ve umumiyetle de yaşlı ve dul kadınlarla evlenmiştir.
..
Nikah karşılıklı rıza üzerine kurulmuş bir akiddir. Kadın evlenirken, kocasının sonradan başka bir kadınla evlenebileceğini bilmektedir. Bunu kabullenemeyen kadını evlenmeye kimse zorlayamaz. Kaldı ki evlenirken boşanmak elinde olmak üzere evlenen kadın, kocası tekrar evlendiği zaman kendisini boşayarak bu vaziyete katlanmak zorunda kalmaz. Her ne zaman başka kadınla evlenirse, bu kadın veya kendisi boş olmak şartıyla nikâhlanırsa, erkek sonradan başka bir kadınla evlendiğinde bu kadın veya kendisi boş düşer. Veya Hanbelî fıkhında izin verildiği üzere, üzerine evlenmemek şartını ileri sürebilir. İkinci kadın ise, kocasının başka bir kadınla evli olduğunu zaten bilmektedir.
Terike defterleri ve nüfus sicillerinde yapılan tedkikler neticesinde, Osmanlı Devleti'nde taaddüd-i zevcâtın ortalama yüzde on nisbetini geçmediği anlaşılmıştır. Bu da poligaminin çok yaygın olmadığını göstermektedir. Hemen her cemiyette zinâ nisbeti bile bundan fazladır. Zaten geçim şartlarının güçleşmesi sebebiyle, Müslüman memleketlerinde birkaç kadınla evlenmek neredeyse kalmamış idi. Taaddüd-i zevcât, 1926'da Türkiye'de, 1956'da da Tunus'ta yasaklanmış; Müslümanların yaşadığı diğer ülkelerin çoğunda ise mahkemenin veya ilk zevcenin iznine bağlanmıştır. Bugün Hindistan, Japonya gibi ülkelerde de poligami meşrudur.
Sayfa 402Kitabı okuyor
·
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.