Zaman akan bir nehir gibidir, bazen yavaşlayan, bazen de ne bulursa alıp götüren.
Bizler bu nehirden su içen insanlardık. Göz açıp kapayıncaya kadar geçen ömrümüzdü, her saniye ölen ruhumuzdu.
Kalplerimiz paramparçaydı,içimiz pişmanlıklarla ve keşkelerle doluydu.
Geri alınamayacak olanı kaybettik, bundan sonra ne yaparsak yapalım boştu ya, geçmiş geride kaldı, bizler olduğumuz yerde kalamadık.