..dünyayı düşünmek beni dehşete düşürüyordu; yüzeyine yayılmış ince bir tabaka camda Aşk denen kıskaçlı ve gökkuşağı kabuklu ufak bir yengecin ihtiyatla yan yan yürüyüp hiçbir yere ulaşamadığı, çaresizlik şiddet ölüm bataklığı bir yerdi dünya;bu arada güneş,iş terapisinde turuncu yünleri yuvarlak bir kartona sararak yaptığımız yumaklar gibi,püskülleri ateş parçaları gibi düşüp eğreti camdan yolları eritmek için her anı tehdit ederek gökte gittikçe yükseliyordu. Ve insanlar kolları ve bacakları eksik ve serbest desene uysun diye zihinlerinün bazı bölümleri koparılıp atılmış renkli bir dev yamalı bohça gibiydiler.
·
46 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.