sabahtan beri masumlar apartmanı safiyenin yaptıklarına benzer şekilde odamda bulduğum her şeyi iyi niyet ve meşgale kisvesine bürünmüş bir obsesyonla siliyorum, yıkıyorum, atıyorum. her şeye elim değdi; cam, perde, dolap, bardak, kitap, kozmetik, nevresim vs. o kadar kafayı kırdım ki masanın ayağının yanında duran ip parçasını almak için yetmişinci kez yataktan kalkmaya yeltendim. en sonunda tansiyonumu düşürecek hamleler yaptım ve yatakta gücümü tekrar toplayıp dakikalardır bakıştığım tavanı silmeye karar verdim.
elhamdülillah.