Sevgi ve onunla birlikte gelen kucaklama ve okşamalar olmadan bebek tam anlamıyla gücünü yitirecek ve hayatını kaybedecektir. Bu durumun adı Yunancada "eriyip gitmek" anlamına gelen marasmus sendromudur. Bu sendrom on dokuzuncu yüzyılda doğan bebeklerin yarısından çoğunun ölümüne sebep olmuştur; ve yirminci yüzyılın başlarına kadar yetimhanelerdeki bebek ölümlerinin neredeyse yüzde yüzünün nedeni olmuştur. Acı ve çok basit bir şekilde, bu çocuklar sarılma eksikliği yüzünden hayatlarını kaybetmişlerdir.