Gönderi

Utanıyorum... Beni, şu gezegende misafir edildiğim kısacık süreyi rahat geçirmem için ehlileştirmek ve illüzyonlarında asimile etmek istemelerini anlayabiliyorum elbet. Ama bu amaçla sürekli kendi korkularını, kendi ön yargılarını bana aşılamak, dünyayla ilgili kendi zavallı algılarıyla oluşturdukları kocaman illüzyona beni de inandırmak ve dahil etmek için çabalıyorlar! Hepimiz aynı, hepimiz eşdeğerde, hepimiz koskocaman bir aile, hepimiz BİR olduğumuz halde, beni ısrarla hayali kalıplara sokarak başkalarından farklıymışım ve üstünmüşüm yanılsamasını ben de uyandırmaya çalışacaklar: Şu halktansın, şu milliyettensin, şu dinden, şu etnik kökendensin... Dahası: "İnsan"sın, bütün canlılar arasında en akıllı türe mensupsun - üstünlüğün, kerameti kendinden menkul! Sanki akıl, bir üstünlük kriteriymiş gibi... Sanki üstünlük veya kriter diye bir şey olabilirmiş gibi.
Sayfa 133 - ALFA, 1. Basım, Temmuz 2017Kitabı okudu
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.