İslamiyet'te "istişare" emri vardır. İstişare "danışma, ortak görüş bildirme, ortak karar alma" adına çok mühimdir. Bu emir, devlet yönetiminden, aile kurumuna, toplumdan bireylere kadar her tabakayı kapsar.
Zevcenin adının yazılmaması; kendisinin adının yok sayılmasından ziyade, çok değerli bir birey olduğunu ortaya koyar. Zira kendisine "nasıl yapalım" diye sorulmuş, görüşü alınmıştır.
Allah'ın kainata koyduğu kanunda değerli şeyler genelde hep tesettürlüdür, gizlenmiştir. Herkes her özelliğini bilmemeli, bilemez; herkes her özelliğine sahip olamaz.