evden gidiyorum. eve vardığımı hiçbir zaman hissetmeyeceğim galiba. ev, aile benim için çok kutsal bir kavram ama neresi ev o muamma. arıyorum belki bulurum belki bulmam, bulmak mühim değil en azından çabaladım derim. insanların doğuştan elinde olduğu nimete ben sahib değilim diye isyan edecek değilim, ne haddime? sahi insan neye sahip ki? sadece sahip sanıyor kendini çünkü zâhirde öyle görünüyor, hamdolsun ben hiçbir şeye sahib olamayışımı en derinlerimde dahi hissediyorum bu lütuf değil de nedir?