Kitapta Halil'in anlatıldığı bölümlerde dil açısından vites arttırılmamış . Oğuz ve Aysel'in bölümlerinde ise git gide yazarın üslubunun sağlamlığını görüyoruz . Ancak "edebiyat yapma" tuzağına çok fazla düşülmüş.
Kitapla ilgili okuduğum incelemeler ve üzerine yapılan konuşmalar kadar insanı çevrelemiyor kitap.
Evet , kolay okunduğu için ortalama okurun 12 Eylül'ü okuma hevesini tatmin edebilir. Ancak beklediğim kadar kişiler arası ilişkileri irdelememiş.
12 Eylül'e giden süreci de 32. Gün tarzı belgesellerin verdiği yüzeysel bilgilerden o dönem yaşayan insanın derinlerine indirememiş .
Roman çok şey söyleyecek gibi ama iplerin uçları birbirine bağlanmıyor.