Bana öyle geliyor ki biz çocuk
kalmış bir milletiz ve daha olayları
ve dünyayı, mucizelere bağlı,
myth'lere [mit] bağlı bir şekilde
yorumluyoruz en ciddi bir biçimde karşılayacağı ve bize ölesiye ciddi
gelen bir şekilde.
Bir başka nokta daha: öyle bir
yarım yamalaklığımız var ki, bizim
dramımız, trajedimiz, akıl almaz
bir biçimde gelişiyor.
Ayrıca, bir trajedinin içinde olduğumuzun farkında bile değiliz.
Çok güzel yaşayp gittiğimizi sanıyoruz.
iktidardaki adamlar da, bu sanıyı
bütün millet adina dile getiriyorlar.
Birkaç aydın dışında bunu anlayan
yok gibi.
O aydinlar da, sosyal bir
takım sözler ediyorlar.
Psikolojik yönü boşlukta kalıyor bu meselenin insanlarmız, bu kötü yaşantıyı dile getirmenin, 'muhalefet yapmak
olduğunu sanıyorlar.
Yapanlar bile, muhalefet yaptıklarınr sanıyor bir bakıma.
Aslında bir yanlış anlama
olduğu halde, anlaşıp gidiyorlar.
Bir mış gibi yapmak' tutturmuşlar
arabalar yürüyor ya, ekmek
yapılıyor ya, iyi kötü suyumuz
geliyor ya... mesele yok.
Bir taklid yapıyoruz ve Batrya bile kendimizi kabul ettirdiğimiz anlar oluyor (Bir futbol maçında yeniveriyoruz
onları.)
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.