"Ne için biriktiriyorsunuz? Ev mi ? Tekne mi? Yeni bir araba mı?" diye soruyor. Hayır, bunların hiçbiri değil Ben umulmadık yerlerden gelen eğri topların, beklediğimizden daha yaygın olduğu bir dünya için birikim yapıyorum.... Çok fazla birikim mantığı var ve evet, benim birikim mantığım da tam olarak böyle bir şey. Şahsen aldığım maaşa ya da mevcut mali durumuma göre yaşamıyorum. Bunu böyle olmalı diye planlayarak yapmadım. Bir de baktım böyle biri olmuşum, daha önceleri biri bir şey dediği zaman insanlar asgari ücretle bir aileyi geçindiriyor ben tek başıma bundan fazla harcarsam haksızlık olur diye düşündüğümü çok söyledim. Sonra bir yer geldi. Baktım asgari ücretli kesinlikle benden iyi yaşıyor, nasıl olduğunu bilmiyordum. Gerçekten çok ilginç buluyordum. Zamanla onu da anladım. Paranın bir psikolojisi var. Bunu çok önce çözdüm. Benim başkaları için bozduğum psikolojim de buna dahil. Daha lise çağlarında annemin bana sürekli söylediği bir şey vardı, kızım senin birin iki olmaz. :) Yani bacak kadar boyumla ne harcayabilirim değil mi? Ama öyle düşünüyordu. Her zaman söylerim, zamanında zamana göre yaşamak gibi bir karakter geliştirmişim. DURDURUN DÜNYAYI İNeCEK VAR bir dünyada yaşadığımı anladığımdan beri ev araba almak için para biriktirmiyorum. Ben sadece ne olacağımı bilmediğim bir dünyada, mesela yarın mevcut durumumun 3te1ine yaşamak, hatta başkalarını da geçindirmek durumunda kalabilirim? Bazı lüksler edinmeme sebebim bu. Kitap okumak dışında sıkı bir alışkanlığım olmamasına rağmen ben her istediğim kitabı da laps diye almam. Alamam. O zaman ben kitap almanın kölesi olurum. Kitap dahil hiçbir şeye mahkum olmak istemem. Dünya daha mı iyiye gidiyor? Gitsin. Peki ya daha kötüye gittiği senaryo? Ha bir de başkaları var. Hesap kitap işleri var. Ben kazandığını harcama mantığını doğru bulmuyorum. Bir daha mı gelecez dünyaya deyip borç harçla yaşamayı da aynı şekilde. 1 ev 1 araba ve asla bitmeyen borçlar. İstesem ikisini de yapabilirim şu an, ama sadece sahip olmuş olurum. Gerekmiyor. Serenin evi serenin arabası gibi dertlerim yok. Bu kitabın ana teması da bu. İnsanlar sadece sahip olmak için bir ömür çürütüyor. Bekara kolay mı bilmem ama böyle bir hayat yaşamak da ne çeşit bir yaşamak, biraz kafa patlatmak lazım. Ortası yok insanların. Dehşetle yaşanan vahşeti izliyorum. İnsanların kendini mahkum ettiği şeylerin hiçbiri değilse de çoğu gerekli değil. Zarara rızası ile girene merhamet edilmez, layık değildir diye bir söz var. Ne diyeyim?

Paranın PsikolojisiMorgan Housel · Scala Yayıncılık · 20211,382 okunma

·

51 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren