Bir Doğum Günü Manifestosu
İki gün evvel 31. yaşımla hasbihâl etmeye başladık. Ömrümün başlangıcını iki ceviz ağacı arasında urganla kurulmuş, kilimden bir salıncakta sallanırken hayâl meyâl anımsadığım günden itibaren, yatağını bulmak için can atan gün boyu yorulmuş bedenimin iki gün önceki vaziyetine kadar düşündüm. Az değil, 31 yıl! Ne yaptım/yapabildim, ne yapmadım/yapamadım, şu yanlıştı, bu doğruydu derken bu muhasebe neredeyse sabaha kadar sürdü. İnsan yaş aldıkça sorgusu artıyor, heybesini yokluyor. Heybesinde olmayanlar için üzülüyor, fazlalıkları hâlâ barındırdığı için kendine kızıyor, israf ettikleri için de hâliyle pişman oluyor. Neyse… Bu özkontrolun ardından zihnimde tuttuğum 31. yıl çetelesini B12 takviyeleriyle belli aralıklarla destekleme sözünü verip 32. yaşımı güçlendirme çalışmalarına o günden başladım. İyi bir zihin iktidarı, yenik bir nefis muhalefetiyle Öteki tarafa gideceğim güne kadar her yıl 27 Nisan hesap günü inşallah. Son gün, can derdinin yanı sıra ziyan olmuş bir hayatın yasını tutacak vaktimiz olmayacak. Yaşamak tabii güzel, can elbette tatlı ama yaşamı güzelleştirmek için yaşamaksa en çokomelli.😄
·
65 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.