Hücrelerimi harekete geçiren
duygulusal bir krizsin.
Heyecanlarım greve gidiyor
Sen göreve başlayınca.
Yaşama tutunma çabamı
gözlerinde kaybediyorum.
Gözaltına alınıyor sanki duygularım,
sanayileşmiş fotoğraflarında.
Bana iyileşme süreci tanımıyorsun hiç!
Ruhsal mücadelemde silah bırakıyorum
duygularımın esiri olarak...
Sesindeki infilak etkisi, damarlarıma işliyor.
Tüm zerremde menşei sen olan mermiler
geceleri ateş ediyor cephanenden gökyüzüme.
Beni rahat bırakacak bir sosyal projen var mı?
Hayali keşiflerini ne zaman kaldıracaksın coğrafyamdan?
Şikayet etmiyorum, yalnızca acı çekiyorum.
Hüznüme illegal derinlik kattığın,
hiç geçmeyen gecelerimde.
··
1 artı 1'leme
·321 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.