"Seçtiğim manzaranın karşısında boş tuvalim ile oturuyorum. Manzaraya bakıyorum ve kendi kendime diyorum ki şu boş tuval o manzara haline gelmek zorunda. Düşkınklıgı içinde eve geliyorum, tuvali bir süreliğine bir kenara kaldırıyorum, sonra temkinli bir şekilde ona bir kez daha göz atıyorum. Hala memnun degilim... Karşısında oturduğum harika manzarayı hala görebiliyorum, ama bak onu ne hale getirdim! Yine de, bilmiyorum, tuvale bir daha bakıyorum, belki de manzaranın yansıması var orada... Doğa benim aracılıgımla, bir çeşit stenografiyle kendini yeniden üretmiş."