Çoluğuna çocuğuna bir kuru ekmek sağlayabilmiş olan bir fakir adamı, çoluğuyla çocuğuyla beraber bahtsız ve zavallı sanıyoruz. Onlar da kendilerini, feleğin güler yüzünü görmemiş zavallılar zannediyorlar. Halbuki onlar, şu kuru ekmeklerini, ailece birbirine yar ve yardımcı olarak hiçbir şeyden yüzleri kızarmadan yiyorlar.
Sayfa 75
·
204 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.