Herkes her şeyi görüyor ve kimse hiçbir şeyi görmüyor. Bu karmaşanın ortasında biz, biri bebek beş kişi, yokuş tırmanmış gibi değil de çağlar açmış gibiyiz. Önce kahvede, sonra parkta, ardından iskelenin basamaklarında birlikte geçirdiğimiz zamanın, yaşadığımız hayatın üzerine, hissediyoruz, bir perde inmek üzere. Gözlerimizden bir perde kalkmak üzere.
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.