Bugünlerin adı sensizlik
Bugünlerin adı sessizlik
Daha dün yanımdayken
Anlam yüklediğimiz onca şey varken
Şimdi ayrılığı anlamlandırmak nasıl bir şey
Güneşli bir günde senle piknik yaparken
Ansızın sağanak bir yağmurun yağması
Şimşeklerin çakması
Ve kara bulutlar ile her şeyin mahvolması
Yani el ele iken elinin bomboş kalması bile tuhaf
Sağıma soluma baktığımda her gördüğüm senken
Şimdi bana sağımda solunda başka insanların
Ve bu dünyaya ait şeyleri görebilmem
Normallik mi anormallik mi bilemedim şimdi
Aşkına öylesine kapılmışken
Gözümü mü kör etmiştim
Yâda yüreğimin saf sevgisine mi yenilmiştim
Söylediklerine mi kanmıştım bilmiyorum
Şimdi öylesine ulu orta bir yerde kaldım ki
Tanımıyorum bu dünyayı tanımıyorum insanları
Sen diye sayıkladığım zamanlar unutturmuş bana her şeyi
Ve sende unuttun gittin beni
Şimdi bu yeni düzene ayak uydurabilir miyim bilmiyorum
Ben bu saatten sonra yalan dünyanın gerçeğini bekliyorum