Kalbimden geçen düşünceler çok sevimliydi. Kafadan geliyor., duygu kılığına giriyor, dans ediyor ama neredeyse birbirlerine dokunmuyorlardı.
Asil bir balo. Seçkin çevreler. Cemiyet!
Çiftler Ay ışığında dönüyordu.
Korkaklık erdem, yalan adaletle, perişanlık güçle, sinsilik cesaretle.
Sadece mantık onlarla dans etmiyordu.
Sarhoş olmuştu; dibe vuruyor , sürekli hıçkırıklara boğuluyordu: " Aptalım ben , aptalım ben"
İçinde ne varsa kusup çıkarıyordu.
Ama üstünden dans ederek geçiliyordu.
Balo müziğini dinliyorum.
Sevilen bir ezgi çalınıyor: " Pisliğin içindeki birey"
Dile, ırka, milliyete ayrılmış yan yana duruyorlar yığınlar, kim daha büyük diye birbirlerini süzüyorlar. Her birinin burnunu kapattıracak kadar leş gibi kokuyorlar.
Hepsi pislik! Her şey pislik !
Bununla gübreleyin!
Toprağı gübreleyin ki bir şeyler büyüsün!
Çiçek değil aksine ekmek!
Ama birbirinize tapmayın !
Yemiş olduğunuz pisliğe tapmayın !
Sayfa 44 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
234 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.