Nazi Almanyası’nda Yahudilerin toplama kamplarına ve gettolara naklinden sorumlu Otto Adolf Eichmann’ın Arjantin’de yakalanıp yargılanmak üzere İsrail’e getirilmesini ve Kudüs Mahkemesi’nde yargılanışını anlatıyor Arendt bu kitabında. Kitabın beni etkileyen iki unsuru; kötülüğün düşünmeyi, muhakeme gücünü kullanmayan, ufak ya da büyük kendi çıkarının, bazen özsavunmayı içeren, bazen menfaate dayanan amaçsallığıyla insan için nasıl sıradanlaştığını gözler önüne sermesi ve Arendt’in tüm dünyanın odağında çekilen acılar, ızdıraplar varken sadece Nazileri değil, tüm dünyayı, Mihver Devletleri ile birlikte Müttefik Devleri ve Yahudi topluluklarını da sorgulamaya cesaret etmesi ve yargılamanın hâlâ bir “ideal” olan standartlara göre yapılması gerektiğini savunabilmesi oldu. Özellikle kitabın yayınlandığı tarihin 1963 olduğunu hesaba katınca. Arendt, genel olarak ve son söz kısmında; Eicman’ın Yahudiler’e karşı değil insanlığa karşı suç işlediğini ve bunun uluslararası mahkemede yargılanması gerektiğini, böylece gelecek nesiller için emsal oluşturmasının gereğini savunuyor ve diyor ki; “İnsan doğası gereği, bir kere baş gösteren ve insanlık tarihine kaydedilen her fiil, gerçekliği tarihe gömülüp gittikten uzun zaman sonra bile hep ileride gerçekleşebilecek bir ihtimal olarak kalır. Gelmiş geçmiş hiçbir cezanın suç işlenmesini önleyecek kadar caydırıcılığı yoktur. Bilakis, cezası ne olursa olsun, belli bir suç bir kere ortaya çıktı mı, tekrar ortaya çıkması, ilk ortaya çıkışının olup olabileceğinden çok daha olasıdır.” İnsanlık tarihinin kara lekeleri olan soykırımlar geçmişte olduğu gibi bugün de devam ediyor ve uzayı keşfeden, ölümsüzlüğün peşine düşen insanlık Arendt’in bu tespitini ne yazık ki boşa düşüremiyor. İşte biz de böyle bir türüz; tuhaf, kompleks ve aynı zamanda çok basit, sıradan. Eicman’ın sıradanlığı ile kötülüğün sıradanlığı öyle çok örtüşüyor ki, tüyler ürpertici ama bu tanım bile ne çok sıradan. İlgilisinin okuyup bitirebileceği bir kitap olarak, kötülüğe kafa takarsan okuyabileceğin bir seçenek olarak buraya bırakıyorum. Öncesinde 2.Dünya Savaşı dönemine ait ortalama bir bilgi depolamak yeterli olur. +18

Kötülüğün SıradanlığıHannah Arendt · Metis Yayınları · 2012703 okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

sebnem ekici