Gözlerimi kapatıyorum ve kendi kendime soruyorum: Bu yola uzun süre dayanabilir miydim? Eğer yaralarını temizlediğin hasta, sana teşekkür etmez de tam tersine senin bu insancıl hizmetine değer vermeyerek ve bu hizmetini fark etmeyerek seni kaprisleriyle bıktırmaya ve sana bağırmaya, isteklerini kaba bir dille söylemeye, hatta üst makamlara şikayet etmeye başlarsa, pek çok hastanın sık sık yaptığı gibi, o zaman ne olacak ? Sevgin devam edecek mi etmeyecek mi ? İşte titreyerek artık şu karara vardım: Eğer benim insanlığa duyduğum ‘yapıcı’ sevgiyi hemen soğutabilecek bir şey varsa bu sadece ve sadece nankörlüktür. Tek kelimeyse ben ücretli çalışan bir işçiyim, ücretimi, yani hak ettiğim övgüleri ve sevgimin karşılığı sevgiyi hemen talep ederim. Başka türlü hiç kimseyi sevemem.!
Sayfa 85 - CanKitabı okuyor
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.