Kalbin aklı...
Kitabın adı bile gönlümün titremesine yetmişti. Günlerce kalbin aklını hayal edip kendi alemim de tahayyül etmiştim..
Bugün eserin son sayfalarını okurken, buruk bir hâlde sonlandırdım. Zira ne kadar da çok kendimi, kendimizi yitirdiğimi görmek acı bir soluk vermeme yetti..
Kendin olmak yani kul olmak. Yitirdiğimiz her ne varsa aslında kuvvetimiz oymuş. Bizim sandığımız çoğu ne var ise yıkılışımız oradaymış...
Çok şey yazmak, çok şey haykırmak geliyor içimden lâkin bu buruklukla kendimi sorgulamak ve kendimi bulmak,
kendim olmak istiyorum...