"Dört yaşındayım. Bir yaşındaki kardeşim Kemal ölmüş. Babam kollarındaki bir yastığın üstünde taşıyor onu. Ardında bir kalabalık. Ağır ağır ilerliyorlar. Ben penceredeyim. Kış. " (C.Süreya)
Ölümle bu karşılaşma, Cemal Süreya'nın son kitabı Güz Bitiği'ndeki dizelerde uç verir :
"Bir kış göğü gibi o saat alçalır ölüm
Yalnız işitme duygusu kalır ortada."