Ödön Von Horvath, Tanrısız Gençlik: Nazi Almanyasında faşizmin olduğu ortamda bir lisede geçiyor. Tarih ve Coğrafya dersine giren, Tanrı inancını kaybetmiş bir öğretmen tarafından anlatılır. "ZENCİLERE" insan dediği için öğrencilerin nefretini kazanıp, bu konunun milli eğitime kadar gidip şikayet edilerek uyarı almasıyla başlar.
Faşizmin altında olan, ırkçılık yapan bir toplumun etkilerini gösterir. Ulusal ve milliyetçi olan bu toplum, vatanı için canını verecek bu toplumun gençleri de daha çocukken ellerine silah alıp savaşmayı isterler. Bütün gençler asker olarak görülmektedir.
Askeri eğitim için kampa giden, o kampta bir öğrencinin cinayete kurban gitmesiyle devam eden, ölen çocuğun katilinin en yakın arkadaşı tarafından yapıldığı bir olay örgüsü ile çıkmış yazar karşımıza. Gençlerin bu denli insanlıktan çıkmasını yazar, insanların Tanrı' yı unutmasına bağlıyor.
Gençlerin empatisiz, militarist ve faşizm propagandaları sonucu geldiği nokta karşısındaki çaresizliği gençlere dayatılması sonucu gençlere istediklerini yaptırıp istedikleri gibi şekil veren bi yönetim. (Gençlere dini dayatarak günah diye sorgulamaları kapatan bizim toplum geldi aklıma)
Gençlerin bu denli her şeye kinlenerek tanrıyı unutmaları... "Tanrı nasıl bütün sokaklardan geçer de onları görüp yardım etmez?" şeklinde küçük küçük eleştiriler yapılır.
Bu kitapta ciddi bir sistem, ideoloji ve insanlık eleştirisi var. Zevkle okuduğum, gayet akıcı bir kitaptı. Sorgulatmaya yönelik bir çok konu vardı içinde, tavsiye ederim.