BEĞENİLMEK GÜZEL ŞEY..
İnsan doğası gereği kendinin özel olduğunu, bu bahşedilmiş ve özenle oluşturulmuş doğasının da diğerleri tarafından beğenilmesi gerektiğini düşünür. Sadece düşünmekle de kalmayıp böyle olduğuna inanır. Pek tabi ki bundan daha doğal bir şey yoktur. Neticede beğenmek ve beğenilmek birbirine eşit iki sosyal olgudur.
Ancak normalin üzerinde bir beğeni beklentisi, kusurluluğu da beraberinde getirir. Bu durumda kendine has kusurlarımızı, göze daha hoş gelmesi adına büyük acılara katlanarak değiştirmeye karar verdiğimizde bütün bu acıların kendimiz için olduğu kadar başkaları içinde çektiğimizin farkına varmamız gerekir, Acılıda olsa beğenilmek güzeldir.
Fiziksel değişimlerin sebebi olarak gösterilen ruhsal rahatlama da kısmi ve belli bir zaman aralığı için olası bir görüştür. Zira o kadar sıkıntıya sadece beğenilmek için katlanılmaz.
Biz insanlar sadece sahip olduğumuz metalarla değil, aynı zaman da görünüşümüz itibariyle çevremize de iyi bir performans sergilemek isteriz. 90’lı yıllar da bir gazoz firmasının ‘’imaj her şeydir, susuzluk hiçbir şey ‘’ sloganını birçok kişi hatırlar sanırım. Kullandığımız büyük küçük objelerden, değiştirdiğimiz saç şekline kadar sosyal bir fenomen yaratma adına ne varsa hepsinin adı imaj oluvermişti o yıllar da.
Peki, imaj neydi?
Bir kişinin ya da topluluğun başka bir kişiye veya topluluğa karşı bırakılmak istenen izlenim. Yani asıl olanın üzerine yapıştırılmış kendisi olmayan bir sahte kendilik ilizyonu...
Önceleri imaj oluşturabilmek için pantolon, gömlek, etek, bluz, ayakkabı, gibi kıyafetlerle veya saç, kaş, tırnak, makyaj gibi kılıklarla değişimi kolay olan estetikler yaptırırken, bir anda gözlerimizi kendimize çevirerek; kendimizi kulak küçültmek, burun kaldırtmak, dudak doldurtmak ve daha sayılamayacak büyütme ve küçültme operasyonlarının vazgeçilmez ikonları yaptık.
Bununla beraber beğenmek eylemini beğenilmek olarak değiştirip kendimize etiketler oluşturduk.
Artık etrafımızda muhteşem hisseden kişiler, müthiş bir gün geçiren bireyler, güzel olduğunu iddia eden öz çekimler var.
Bütün bu güzelleşme ve harikulade olma çabasına rağmen hala insanlar ne istediğini bilmemekte, hala her şeye sahipken duygusal olarak eksiklik hissetmekte, hala bu kadar beğeni alırken başarısız olmaktan endişe etmekte ve hala güzelleşme adına yaptıkları onca şeye rağmen acı çekmekteler.
Böyle giderse yakın zaman da etrafımızda kendini bezgin hisseden kişiler, berbat bir gün geçiren bireyler, kendinden nefret eden öz çekimserler olacak.
Olsun;
Yine de beğenilmek güzel…
Ertan YAVUZ
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.