Faust: Bir parçasıyım diyorsun,
Gene de bir bütün olarak buradasın?
Mefistofeles: Alçakgönüllü bir gerçeği dile getirdim.
İnsan, bu küçük budalalık dünyası,
Kendini bir bütün olarak görürken:
Ben o cüzün cüzüyüm ki,
Başlangıçta herşeydi;
O karanlığın bir cüzü ki,
Kendi için ışığı doğuran;
Ve şimdi de bu kibirli ışık,
Anası olan gece göklerine,
Göz dikmekten vazgeçmiyorsa da,
Başarısız kalacaktır,
Çünkü istediği kadar çabalasın,
Nesnelere yapışmıştır o.
Işık nesneden yayılır,
Nesneyi güzelleştirir,
Nesnelerdir akışını durduran;
Dolayısıyla umarım uzun sürmez,
Onun nesnelerle birlikte yok oluşu.
Sayfa 8 - Öteki Yayınları Çalışma Odası
·
66 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.