Gönderi

İçimde birşey var, şuramda sol yanımda. Şairin dediği mısraları tekrar hatırlıyorum. “Acımasaydı nereden bilecektim kalbimin yerini” bazı hisler kolay anlatılmıyor. Göğüs kafesinin dar geldiğini nefesinin sıklığı ile anlıyorsun. Nasıl geçer bu acı diyorsun; umut, umutsuzluk ve kader... hayatta insan en çok acısıyla büyürmüş ya, ben çok büyüdüm. Kendimi bulamıyor, bir kitabın içinde hastalıklı yaşayan bir karakter gibi hissediyorum. Bak yine sonbahar bitiyor bir kış daha geliyor. Bazı cümleler yine aynı yerde kaldı, kurulamıyor. Bazı yaşamlar var ama yaşanılır gibi değil. Günler bitiyor ve biz bitiyoruz...
·
246 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.