Lacan ve Sinema
Harmonica'yı görmeden önce sesini duyarız. Gelişini armonika ile duyurur. Bu ses imgesi imleyenlerin temsil edemeyeceği bir şeyi işaret eder, yani sessizliği, bizim duyamayacağınız şeyi belirten bir sesi ve kendini bu ses ile gösteren bir imkânsızlığı. Bu dilin dışında olmayan fakat kendini ses imgesinin, imleyenin imkansızlığı olarak gösteren gerçektir.
Armonika, şey, das Ding, feryat veya çığlık olarak yorumlanabilir. Lacan etik üzerine olan seminerlerinde, Freud'un şey ve nesne arasındaki ayrımına göndermede bulunur. Şey kendini sözcük oluş olarak ortaya koyar ve bu gerçekliğe ilişkin ilk deneyim çığlıktır. Şey gerçektir, çocuğun çığlığıdır, yani Başka tarafından itkinin talepleri olarak yorumlanan bir talep, yani imgesel içerisinde, imleyenler zincirinde gerçeği imkansız bütünleştirme çabasıdır: asla 'o' ol mayan emziğin, memenin, temiz bir çocuk bezinin, soğuğun, yorumlamaların eksiği olarak. Lacan için şey daha ziyade hiçbir sözcüğün karşılayamadığıdır. Kesin konuşmak gerekirse Şey, sözcükle bağı olan fakat sessiz kalan veya sadece çığlık ile temsil edilen bir şeydir. Armonika, sözcüklerin eksiğine gönderme yapan veya onu işaret eden çığlıktır. Cheyenne'nin belirttiği gibi, "O konuşmaktan ziyade çalar. Ve çalmayı tercih ettiğinde, konuşur." Armonika zamansızca ortaya çıkar. Şey de bilinçdışı öznenin zamansızlığına gönderme yapar.
Sayfa 620 - Ölümle İlgili Yapılacak Bir Şey. (Sergio Leone'nin "Bir Zamanlar Batıda" Eserine Özel Bir Atıfla Freud ve Lacan'da Travma, Yineleme ve Ölüm İtkisi), Kirsten HyldgaardKitabı okudu
·
58 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.