Birini çok sevmişiz. İçimiz onunla yanmış. Uzaktan seyretmişiz. Dilimizin ucuna gelmiş bazı kelimeler, ama geri gömmüşüz onları. Israrla çıkmaya çalışan o cümleleri öldürmüşüz. Günler geçmiş. Yollar ayrılmış. Herkes kendi diyarına göçmüş. An gelmiş, saçlarımız ağarmış, belimiz bükülmüş. İşte o demlerde içimizde bir pişmanlık. Dilimizde bir keşke. “Neden söylemedim? Neden onu sevdiğimi haykırmadım?
·
213 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.