Ressamların “doğayı resmediş”lerinin,basit bir şekilde sadece dağları,gölleri,ağaçları bir zamandan diğerine taşıyan fotoğrafçılar gibi olduğunu düşünmek saçma. Onlar için doğa aracılık işlevi taşıyan bir ortam,dünyalarını açımladıkları bir dildir. Has ressamın yaptığı,kendi dünyasıyla ilişkisinin altında yatan psikolojik ve tinsek şartları açımlamaktır; bu yüzden,büyük bir ressamın eserlerinde tarihin o devresindeki insanların duygulanımsal ve tinsel şartlarının bir yansısını buluruz.Herhangi bir tarih döneminin psikolojik ve tinsel mizacını anlamak istiyorsanız,bunu o dönemin sanatının derinlerinde aramaktan daha iyisini yapamazsınız.Çünkü dönemin altta yatan tinsel anlamı ifadesini dolaysız bir biçimde sembollerle sanatta bulmuştur.Bunun nedeni sanatçıların didaktik olmaları,öğretici olmaya kalkışmaları ya da propaganda yapmaları değildir;bunu yaptıkları ölçüde ifade güçleri kırılır,ifade edilmemişle,ya da isterseniz,kültürün “bilinçdışı” düzeyleriyle olan ilişkileri tahrip olur.Sanatçılarda herhangi bir dönemin altta yatan anlamını açımlama gücünün olma nedeni,tamı tamına sanatın özünün sanatçıyla dünyası arasında güçlü ve canlı bir karşılaşma olmasıdır.
Sayfa 82Kitabı okudu
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.