Mustafa Kutlu'dan ilk okuma kitabım... Hikaye anlatımında çok farklı bir biçim ile karşılaştım. Buna Mustafa Kutlu anlatım biçimi demişler... Buradaki hikaye, adı gibi uzun hikaye...Ana hikaye içerisinde yan küçük küçük hikayeler mevcut..... hikayede tanıtmadığı kimse yok...ama nasıl tanıtım ...Örneğin kahveciden mi bahsedecek. O kahvecinin anne ve babası kimdir, kişilikleri nasıldır, kahvecinin yaşadığı ortamdan kahvecinin kişiliğine anlatıp sonra olay döngüsüne geçiyor...hikayede geçen tüm kişiler bu şekilde anlatılmış....bu yüzden hiçbir karakter size yabancı gelmiyor, her biriyle yazar tarafından tanıştırıyorsunuz... Hikayede hayatın her aşaması var, mutlu, hüzünlü, öfkeli, heyecanlı...Mustafa Kutlu bu anları öyle bir anlatmış ki...güzel anları tasvir ederken satırları doldurmuş, anlattıkça anlatmış...olumsuz anları ise birkaç cümle ile derine dalmadan dile getirmiş...iyilikleri övüp kötülüğü fazlaca bahsetmeyip düşüncede fazla yeretmemesini sağlamış...hikayede ölümler, ayrılıklar, mücadeleler yoğunlukta olmasına rağmen okuyucuyu bunlara takılıp bıraktırmamış, bu durumları atlatabilmeyi, hayata umutla bakabilmeyi, yeni başlangıçları ön planda tutmuştur. İlgimi çeken bir nokta ise; Saka kuşu ve küpe çiçeği...hikaye kahramanları bir yere yerleştiğinde ilk fırsatta sahiplendikleri saka kuşu ve küpe çiçeği oluyor...o yerden ayrılırken onları götürmeyip yeni yerde tekrardan alıyorlar...Hayvan ve bitki...yeni yerlere yanlarında insan götürmedikleri gibi hayvan ve bitki de götürmüyorlar....Yeni yerlere yeni başlangıçlar....

Uzun HikâyeMustafa Kutlu · Dergâh Yayınları · 202336.4k okunma

·

47 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nurhayat