Cenab Şahabeddin'in sözü ile "iyiyi iyi anlar, kötüyü herkes", ancak ben şu decadansta bir adım ileri gidip; iyiyi yeterince anlayacak, iyinin seyrelmesi ile beraber kötüye iyi denmesinin, en azından vasat sayılmasının artık devir vasatı olduğu kanaatindeyim. Ortaya bariz çok iyi bilinen bir kötü koyup onun bir parmak dışında kalanın cennet bahçesine koşar gibi kötülükten sıyrılıvermesi, günümüz terazisini, bu tek kefeli teraziyi tarif ediyor. Tartılacak kıymetlisi olanın vay haline.