Allah sonumuzu hayır etsin, ne diyeyim. Bu kitap insanı boşluktan boşluğa sürüklüyor. Sanılanın aksine savaşı değil Nova'nın kendini bulmasını okuyoruz aslında. Ve bu insanı çok yalnız hissettiriyor. Kitabın ilk 150 sayfasını okuyup bırakmak istedim. Ama durmadım. Dursaydım daha yalnız hissedecektim. Nagihan her kitabında bir adım daha
