Artık çoçuk olmadığımı biliyordum ama "yetişkin" de değildim. Çoçukluğun neşeli umursamazlığı ve yetişkinliği acısı ile hayal kırıklığı arasında asılı kalmıştım. Eskisi gibi umursamaz ve mutlu olmak istiyordum; ama Çoçukluğun sona erdiğini biliyordum. O gün arka bahçede bir çocuk bana acıma bakışı fırlattığında, geleceğin umutsuzluğunu ve belirsizliğini görmüştüm.
Sayfa 78 - NoraKitabı okudu
·
13 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.