Rüzgar çıktı, bir yerlerden sürükleyerek hafif kum bulutçukları getirdi. Tesadüfen elimi saçımdan geçireceğim geldi, orada birkaç kum taneciği olduğunu hissettim. Tanecikleri parmaklarımın ucuyla bir süre başımın derisinde ileri geri sürdüm. Saçımın içindeki kum sayesinde birden ölümde payım oluverdi. Kendimi bir anda, içinde bir çeşit neşe olan bir üzüntüye dalmış buldum.
Hem yaşıyor hem tozla kaplanıyordum, yaşıyordum ve aynı zamanda azıcık ölüydüm. Linda'ya hiçbir zaman bundan daha yakın olmamıştım. Bir süre sonra kolumla gözlerimi örterek gözyaşlarımı gizledim.
Sayfa 101Kitabı okudu
·
17 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.