Hiçbir şeye benzemez halkını satanın korkusu demiş şair. Ne güzel söylemiş. O korku bugün Bozdoğan Kemeri önünde böyle somutlaştı işte. Bu kareden çıkarılması gereken tek anlam budur. Tepede keskin nişancılar ve aşağıda toma'lar...
Şair yine ne güzel demiş:
"Boşuna çekilmedi bunca acılar İstanbul
Bekle bizi
Büyük ve sakin Süleymaniyenle bekle
Parklarınla köprülerinle kulelerinle meydanlarınla
Mavi denizlerine yaslanmış
Beyaz tahta masalı kahvelerinle bekle
Ve bir kuruşa Yenihayat satan
Tophanenin karanlık sokaklarında
Koyunkoyuna yatan
Kirli çocuklarınla bekle bizi
Bekle zafer şarkılarıyla caddelerinden geçişimizi
Bekle dinamiti tarihin
Bekle yumruklarımız
Haramilerin saltanıtını yıksın
Bekle o günler gelsin İstanbul bekle
Sen bize layıksın"