fincanın üzerinden birbirimize bakarken
ikimizde biliyoruz giden gitti
daha kapıda ayrılacak yollarımız
buluştuğumuz kafeden
kendi hayatlarımıza dağılırken
yine de birbirimizden hatırladıklarımıza değmez mi
o bir fincan kahve
ağzımızda yıllardır zehir zemberek bekleyen
ya da boşver, en iyisi
garbage dinleyelim ikimiz de
kahvelerimizi içerken kendi evlerimizde