Aslında Yusuf Hayaloğlu'nu, dinlediğim türkülerin birçoğunun üzerine döktüğü mânâ küllerinden tanırdım. Bestelenen türkülerinin kimilerini severek dinlerdim de anlamlarına kafa yorunca iç çekerdim... Şiir kitabına rastlayınca alıp okumak istedim. Sokak jargonumuzda yer edinen o kelimeleri şiir içinde sanatla harmanlaması... Bakıldığı zaman kolay gibi görünse de sokağın tadını sanatın cilvesinden tadınca anlaşılıyor işin müşkilatı. Sokak ağzını bu kadar mı yakıştırır şiirin libasına bir şair... Ama; işte o ama'lar yok mu! Fakat ne yapalım; üzerinde durmak gerek. Keşke “çirkin kral”ı necasetinde bırakıp da heybesini alıp gitseydi; şiirlerinde övgü mermilerini duvara ateşleseydi!.. Yahut Ahmedo'sunu da ıraklarda barınan sergüzeştinde bırakıp şiirlerine tozunu değdirmeseydi...

Dur...Ağlama GözlerimYusuf Hayaloğlu · Ağaç Yayınları · 2010551 okunma

·

79 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Furkan Uzel