Efenim yazarın ilk kitabi da okumak nasip oldu. #kırmızıliman ve #sonsuz 'dan önce #sonbaharmasalı 'ni yazmış yazar. Çok ama çok beğendim zaten hiç şüphem de yoktu. Yazar hikayelerini biraz 'büyülü gerceklik' denilen türde yazmayı seviyor. Ben de seviyorum onun böyle yazmasını. Büyülü gerçeklik ile fantastiği karıştırmayalım, keza ikisi farklı şeyler. Fezile Hanım bu hikayesinde yanlış anlamadiysam bir nevi konfor alanini terk etme, ilişkilerdeki en fena yanlışlar, bilinçaltına işlenen korku ve kaygının insani nerelere goturebildigini ufaktan anlatmış bize. Ama yok 222 sayfa yani upuzun betimlemeler, tıbbi terimler falan yok bu bir roman. Sadece kitabın vermek istediklerini anlatıyorum. Mesajları öyle hoş bir şekilde işlemiş ki insan hikayenin bir gerçeklik payı olup olmadigini düşünüyor. Diğer iki kitabında da aynı şeyi düşünmüştm. Ama bunun anlamı yazarın kendisini tamamen karakter olarak hikayeye adamasindan kaynakli. Zehra, İngiltere'de yaşıyordu. Birkaç ay önce sevgilisinden ayrılmış ve sonra anneannesinin ölüm haberiyle yıkılmıştı. Bir gün iş yerine resmi bir evrak geliyor, bir mirasla ilgili. Anneanne daha önce kimsenin bilmediği bir mirası torununa bırakmış. Pek bilinmeyen bir adada büyük bir ev. Zehra anı kararla gidiyor bu adaya ve anneannenin hiç bilmediği geçmişini içeren mektuplar buluyor... Epope, dehşet ve ibretle tavsiye eder

Sonbahar MasalıFezile Olkanlı · Eyobi Yayınları · 202144 okunma

·

97 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gülcan Bülbül