Çünkü her ne olursa olsun, hayat bir şekilde, bir yerlerde devam ediyor; sen kayıp, o ayıp etmiş olsa da...
·
1.406 görüntüleme
Çok yalnızdım, hiç tek başıma yaşamadım.
Başka bir yalnızlıktı bu. Kalabalıkların asil yalnızlığı.
Birileri vardı hep, dostlarım, ailem, hayallerim.
Birileri hep vardı, hissederdim, göremezdim, acı
verirdi. Bu insanların, bu duyguların hep tesadüf
olduğuna inanırdım. Ama bazen diyorum ki keşke
bir atın boynuna sarılsaydım, onunla kaçıp gitseydim...
Betonarme duygulardan, evlerden, insanlardan...
Kaçasım vardı yeşil çimenlere, gelmeyesim vardı.
Sonsuzluğa çığlık atasım vardı... O iyi insanlar gibi
atıma binip gidesim vardı...
Gidemedim...
Çok güzel bir söz 🫴🌹
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.