Bir adam bu duygunun sözcülüğünü üstlenmişti: Abraham Lincoln. Ulusal ölçekte bir yazgısı olacağını pek az kişinin öngördüğü kavgacı bir siyasetçiydi ama yurttaşların işitmeye gereksinim duydukları sözcükleri bulmayı bildi: "Kendi içinde, kendine karşı bölünmüş bir ev ayakta kalamaz. Bu ülke artık bir yarısı kölelikten,
diğer yarısı özgürlükten yana olarak yönetilemez. Evin çökeceğini düşünmüyorum. Ama artık bölünmüşlükten vazgeçmeli."