Kayboldum ama haritayı ben yaktım
Doğru ve yanlışın ötesinde bir yol, bazen mideye inen bir yumruk, zamansız karın ağrısı.
Sabrı öğreten o sözcük; belirsizlik...
Her şeyin bir anda olmasmı isteyen insanlara sanki bir cevap. İçine düşüp çıkamayacağın bir kuyu içinde yine de “umudu” düşünmek. Yakınlaşmak ama bir anlamda uzaklaşmak.
Uçuruma salman bir ipte ya sonuna kadar yürümek,
ya da düşüp ölmek.
Yada o harita yanmalıydı ki başkaları da sana gelen yolu bulamasın, kaybım yalnız kendime değil di çünkü
Düşünmeden yaptıklarının sonuçlarını görüyordu fakat düşünmekten yapamadıklarına ne olacaktı ?
Ben uzaklaşmak için düşlerimi kullanıyorum,
Onlarında pek faydası yok gibi ama yinede,
Umudun var olabileceğine inanıyorum.
Haritayı yakarken yeni bir yol arıyorduk belki de
Bazen her şeyden uzaklaşıp haritaya uymamak ve haritayı yok etmek en doğru karardır.
Belki de yanlış yolu gösteren haritalar zaten yakılmalıydı
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.