"Neden kuşları beslemeyeyim?"
"Çünkü bu bencilce,"diyor babam.
"Kuşa sandviçimi vermenin neresi bencillik?"
Babam pencerenin önünde bana katılıyor ve tek bacaklı aynak kuşuna bakıyor.
"Çünkü aynaklar sığır eti ve turşu yemez,"diyor babam."
O sandviç parçalarını sadece kendini iyi hissetmek için veriyorsun. Bu bencilce bir düşünce. O kuşu her gün pencereden beslemeye başlarsın, sonra o da sanki burası bir sandviç dükkanıymış gibi her gün uğramaya başlar, ardından arkadaşlarını da getirir ve o kuşlar zor yoldan yiyecek bularak kazandıkları gücü ve egzersiz yeteneklerini kaybeder. Yani matabolizmalarıyla büyük ölçüde oynamış olursun. Bir sığır eti ve turşu yüzünden Bracken Ridge aynak topluluğu ile aranda başlayacak savaştan bahsetmiyorum bile. Dahası doğal olmayan yollarla kuşları tek bir yerde toplayarak ekolojik dengeyi de aniden bozmuş olursun. Bunu her zaman uygulamadığımı biliyorum ama görüyorsun ya,temelde bütün mesele, kolay olan şeyleri yapmaktansa doğru olan şeyleri yapmaktır. Sen kendini iyi hissedesin diye aynaklar sulak alanlardaki ağaçlarda yaşamak yerine bir park alanındaki zeminde, güvercinlerle birlikte yaşamaya başlar ve türler arası temasa neden olup bağışıklık sistemlerini ve hormonlarını bozarsın.
·
29 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.