"Benim biraz hava almam lazım." dedim etrafıma bakınarak
"Alalım," dedi Uraz, "Gidip biraz yürüyelim."
Ona "Hayır." der gibi başımı salladım
"Ben yalnız gideceğim." dedim, "Şu an yanımda kimseyi istemiyorum. Anla beni, lütfen... Onu buraya hiç çağırmamalıydın."
"Kumru, ben yalnızca..."
''Biliyorum, biliyorum, tamam! Ama yaşadıklarımı biliyorsun... Ölsem umurunda değil kadının. Ne sandın ki? Benden özür dileyeceğini mi? Pişman olduğunu mu?"
Uraz birkaç saniyeliğine pişman olmuş ve üzgün gözlerle bana baktıktan sonra tereddütle konuşmaya başladı.
"Sen de öyle sanmadın m?" dedi.
Acı içinde gülümsedim ve başımı salladım.
"Aynen öyle." dedim, "Ben de öyle sandım, Uraz... İşte işte o yüzden şimdi yalnız kalıp düşünmek istiyorum. Ve lütfen, bir dahakine beni biri ile bir araya getirmeden önce bunu bana sor, olur mu?"
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.