Bu gerçek akışın tam ortasında kendi varlığımın, doğanın devasa mozaiği içinde bir zerreden öteye geçmediğini algılarım. Köprünün altından denize doğru akıp giden nehrin suyuyla aynı şekilde, doğanın yeri doldurulabilir bir parçası olmaktan öteye geçmediğimi anlarım.
Sayfa 91Kitabı okuyacak
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.