benim etrafımda birbiri ardına bir sürü şey cereyan ediyor. bazıları kendi seçimim olsa bile, bazıları hiç istemediğim şeyler. fakat bu iki sınıf arasındaki ayrımı tam olarak yapamaz haldeyim. yani kendi seçimin olduğunu düşündüğüm şeylerin bile, aslında ben seçimimi yapmadan çok daha önce gerçekleşeceğinin kesinleştiği hissine kapılıyorum. ben yalnızca, birilerinin önceden bir yerlerde karar verdiği şeyleri, tecrübe ediyorum belki de. kendi başıma ne kadar düşünürsem düşüneyim, ne kadar çabalarsam çabalayayım, olan her şey sanki benim değil de bir başkasının etrafında gelişiyor gibi, kendime yabancılaşıyorum. sanki kendi rotamdan gitgide uzaklaşıyorum. bu da beni bunaltan, bana ağır gelen bir şey. hayır, korkutan bir şey demem daha doğru olur belki de. öyle düşünmeye başladığımda, vücudumu büzülüp kalmış gibi hissediyorum.
·
57 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.