Allah'ın Sevgilisi bir gün ayakları Zeyd bin Sabit'in ayağı üzerindeyken Zeyd, birdenbire hissettiği tesirden ayağının kopacağını, kırılacağını sandı; ve avaz avaz bağırmamak için dişleriyle dudaklarını kanattı.
Zeyd:
<<Ben Allah Resûlünün vahiy kâtibiydim. Vahiy geldiği zaman, Allah Resûlü pek fazla ter dökerlerdi. Neden sonra ıstırapları açılır ve konuşmaya başlardı. Ben de yazardım. Çok defa vahiy ânının şiddetinden ayağımın ezilecek gibi olduğunu duydum ve bir daha aynı ayak üzerinde yürüyemiyeceğimi sandım. «Maide Sûresi» nâzil olduğu vakit Allah Resûlü deve üzerindeydiler. Deve yere çöktü. Öyle âni bir çöküş ki, devenin ayakları tuz buz oldu sandık.>>
Sayfa 148Kitabı yarım bıraktı
·
23 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.