bir cümle söyleyebilmek için -o da çoğu kez yalan- koca kitaplar yazılıyordu. en azından kapaklarına "bu kitap bilmemkaçıncı sayfadaki o sarsakça cümleyi söyleyebilmek için yazılmıştır" diye bir not düşülebilirdi. böyle olmayınca, kitabın anlatmak istediği saçmalık yüzlerce sayfanın arasına gizleniyor; ne yazan ne okuyan, bunca kalabalığın arasında aradığını bulabiliyordu.